
Dünyamdan uyanıp gözlerimi açtım İçimdeki nuru gökyüzüne saçtım Küçük bir dereyken, ırmak olup taştım Ellerimi açıp; Allah, Allah deyince. Dün emeklerken, bugün dağlarda koşuyorum. Nefsime susuyorken, hak ile çoşuyorum. Faniliği bırakıp ölümsüzlüğü yaşıyorum. Yollarına düşüp; Allah, Allah deyince Karanlıklar faydasız, görülmezi görüyorum Derinlikler umarsız, duyulmazı duyuyorum... allah allah deyince
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder